Перевод: с польского на русский

с русского на польский

zwierzęta domowe

  • 1 zwierzę

    животное; зверь ♂;

    dzikie \zwierzęta дикие звери (животные); \zwierzęta domowe домашние животные; \zwierzęta futerkowe пушные звери

    * * *
    c
    живо́тное; зверь m

    dzikie zwierzęta — дики́е зве́ри (живо́тные)

    zwierzęta domowe — дома́шние живо́тные

    zwierzęta futerkowe — пушны́е зве́ри

    Słownik polsko-rosyjski > zwierzę

  • 2 domowy

    прил.
    • внутренний
    • домашний
    • домовый
    • семейный
    * * *
    domow|y
    \domowyi домашний;

    zwierzęta \domowye домашние животные; wychowanie \domowye домашнее воспитание; porządki \domowye уборка квартиры (дома); ● pomoc (pomocnica) \domowyа домработница; wojna \domowyа гражданская война; dozorca \domowy дворник; \domowyego chowu доморощенный; po \domowyemu по-домашнему

    * * *
    дома́шний

    zwierzęta domowe — дома́шние живо́тные

    wychowanie domowe — дома́шнее воспита́ние

    porządki domowe — убо́рка кварти́ры (до́ма)

    - pomocnica domowa
    - wojna domowa
    - dozorca domowy
    - domowego chowu
    - po domowemu

    Słownik polsko-rosyjski > domowy

См. также в других словарях:

  • domowy — domowywi 1. «będący w związku z domem jako budynkiem mieszkalnym; należący do budynku mieszkalnego» Dozorca domowy. ∆ Zwierzęta domowe a) «zwierzęta hodowane przez człowieka» b) «zwierzęta żyjące w osiedlach ludzkich lub w ich pobliżu, np. mysz»… …   Słownik języka polskiego

  • bydło — n III, Ms. bydłodle, blm «ssaki rogate, przeżuwające z rodziny pustorożców pochodzące od tura, hodowane jako zwierzęta domowe dla mleka, mięsa, skór i siły pociągowej» Bydło domowe, pociągowe, robocze. Bydło mleczne, mięsne, mieszane (mięsno… …   Słownik języka polskiego

  • gadzina — ż IV, CMs. gadzinanie 1. lm D. gadzinain «zwierzę pełzające, jadowite; płaz, gad» przen. «człowiek nikczemny, podły» Fałszywa gadzina. 2. blm gw. «żywy inwentarz, zwierzęta domowe, ptactwo domowe» Karmić, paść gadzinę …   Słownik języka polskiego

  • chować — ndk I, chowaćam, chowaćasz, chowaćają, chowaćaj, chowaćał, chowaćany 1. «kłaść, umieszczać w miejscu zakrytym, zamkniętym, osłoniętym, bezpiecznym; przechowywać» Chować pieniądze do portfela, chustkę do kieszeni. Chować listy w biurku, bieliznę w …   Słownik języka polskiego

  • dobytek — m III, D. dobytektku, N. dobytektkiem, blm 1. «majątek ruchomy i nieruchomy; mienie» Stracić cały dobytek, jedyny dobytek. 2. «zwierzęta domowe, zwłaszcza bydło; inwentarz» Karmić dobytek, doglądać dobytku, opiekować się dobytkiem …   Słownik języka polskiego

  • kojec — m II, D. kojecjca; lm M. kojecjce, D. kojecjców 1. «rodzaj kosza lub klatki, w których hoduje się lub przewozi drób i inne zwierzęta domowe» 2. «stałe lub przenośne ogrodzenie w budynku lub na wolnym powietrzu, mała zagroda dla zwierząt domowych» …   Słownik języka polskiego

  • kolczykować — ndk IV, kolczykowaćkuję, kolczykowaćkujesz, kolczykowaćkuj, kolczykowaćował, kolczykowaćowany zootechn. «znaczyć zwierzęta domowe dla ich rejestracji lub identyfikacji za pomocą znakowanego metalowego kolczyka umieszczanego w przekłutym uchu… …   Słownik języka polskiego

  • mlekodajny — 1. «o zwierzętach hodowlanych: dający mleko» Mlekodajne zwierzęta domowe. 2. «wpływający na mleczność bydła» Mlekodajna pasza. Mlekodajny pokarm …   Słownik języka polskiego

  • paść — I → padać II ndk XI, pasę, pasiesz, paś, pasł, pasła, paśli, pasiony 1. «pilnować bydła, owiec itp. na pastwisku» Paść gęsi, krowy. ◊ posp. Świń z tobą (z nim itp.) nie pasłem «nie ma powodu do poufałości, nie znamy się dostatecznie» 2. «dawać… …   Słownik języka polskiego

  • podchować — dk I, podchowaćam, podchowaćasz, podchowaćają, podchowaćaj, podchowaćał, podchowaćany rzad. podchowywać ndk VIIIa, podchowaćowuję, podchowaćowujesz, podchowaćowuj, podchowaćywał, podchowaćywany «wychować do pewnego wzrostu, do pewnego wieku… …   Słownik języka polskiego

  • ptaszyniec — m II, D. ptaszyniecyńca; lm M. ptaszyniecyńce, D. ptaszyniecyńców 1. B.=M. bot. «Ornithopus sativus, jednoroczna roślina zielna z rodziny motylkowatych, o liściach pierzastych, kwiatach różowawych, strąkach prawie prostych; uprawiana na zielonkę …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»